پاسخ توسعه نیشکر به مظلومیت ریه ها: شکرستان!!

درحالی که استان خوزستان، دوردستان ایران با بحران شدید آلودگی هوا و ریزگردها دست به گریبان است، در حقیقت به دودستان تبدیل شده، شرکت‌های توسعه نیشکر نه تنها به شفاف‌سازی درباره نقش خود در تشدید این معضل نمی‌پردازند، بلکه با برگزاری جشنواره‌های چندده میلیاردی مانند شکرستان سعی در تطهیر سهم خود در تولید آلایندگی دارد.

این روزها خوزستان در حقیقت به دودستان تبدیل شده و ریه های مظلوم طفلان معصوم به شماره افتادند ولی هیچ کس پاسخگو نیست.
نه نفت و نیروگاه ها حاضرند سهم خود را در ایجاد آلایندگی کاهش دهند و نه توسعه نیشکر دلش برای مردم می‌سوزد!

تعطیلی آموزش و قربانی دانش آموزان و پایین کشیدن کرکره اقتصاد تنها راهکاری است که استانداری تجویز کرده است.
آش آنقدر شور شده که معاون رییس جمهور اخیرا در سفر به خوزستان به تولید آلایندگی توسعه نیشکر انتقاد جدی کرد ولی کو گوش شنوا!

مردم خوزستان سال‌هاست که با پیامدهای خطرناک آلودگی هوا و ریزگردها بر سلامت و زندگی خود روبرو هستند.
در کنار عوامل طبیعی، فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی ناپایدار نیز سهم قابل توجهی در این بحران دارند. یکی از مهمترین این عوامل، روش منسوخ “برداشت سیاه” در کشت و صنعت‌های نیشکر است که در آن مزارع نیشکر پیش از برداشت به عمد آتش زده می‌شوند. این آتش‌سوزی‌های عمدی، حجم عظیمی از دود، گازهای سمی و ذرات معلق را مستقیماً وارد هوای استان می‌کنند که تاثیر مستقیمی بر تشدید آلودگی هوا دارد.

در مقابل، روش‌های مدرن و سازگار با محیط‌زیستی مانند “برداشت سبز” یا “برداشت مکانیزه” وجود دارد که بدون آتش‌زدن انجام می‌شود. با این حال، شرکت‌های توسعه نیشکر تمایل چندانی برای سرمایه‌گذاری و انتقال به این روش‌های پاک نشان نمی‌دهند.
یا روی خوش نشان دادن به کشت چغندر قند نیز می‌تواند درصد آلایندگی توسعه نیشکر را کم کند ولی توسعه نیشکر رغبتی ندارد.
د ر این شرایط خطرناک زیست محیطی، همین شرکت‌ نیشکر بودجه‌های کلانی را صرف برگزاری جشنواره‌هایی مانند جشنواره شکرستان با هزینه‌ای حدود ۵۰ میلیارد تومان می‌کنند که هیچ شفافیت مالی و اداری در روند برگزاری، هزینه برگزاری، روند انتخاب تیم داوری و نحوه داوری ها وجود ندارد.

این تناقض آشکار بین عدم سرمایه‌گذاری در روش‌های برداشت پاک و هزینه‌کردهای کلان برای برنامه‌های تبلیغاتی، پرسش‌های جدی درباره اولویت‌های واقعی مدیران این شرکت‌ها ایجاد می‌کند. مدیرعامل شرکت توسعه نیشکر تاکنون از ارائه هرگونه گزارش شفاف و مستندی درباره میزان تأثیر فعالیت‌هایشان بر آلودگی هوا و همچنین توجیه اقتصادی و اجتماعی هزینه‌های گزاف جشنواره‌ها خودداری کرده‌اند.

این عدم شفافیت و پاسخگویی، بر بی‌اعتمادی عمومی افزوده و شکاف بین مردم و مسئولان را عمیق‌تر کرده است. بحران محیط‌زیست در خوزستان آنقدر جدی است که دیگر جایی برای پنهان‌کاری و هزینه‌کردهای غیرضروری باقی نگذاشته است. انتظار می‌رود نهادهای نظارتی با ورود فوری به این موضوع، شفافیت و پاسخگویی را از مدیران مربوطه مطالبه کنند.
توسعه واقعی در گرو حفظ سلامت مردم و محیط‌زیست است، نه در برپایی جشنواره‌های پرهزینه. وقت آن است که مدیران شرکت توسعه نیشکر در برابر مردم شفاف‌سازی کنند و اولویت بودجه خود را از جشن به نجات محیط‌زیست تغییر دهند.