تلاوت آیه های بلند حماسه در گوش کشتزارهای نیشکر

آن‌سان که خداوند عزوجل عرض امانت نمود، ارض و سپهر و ماعدای انسان از پذیرش سر باز زدند ولی بشر، آن امانت را پذیرا بود. در آن آوردگاه تحیر، این شهدا بودند که خود را به موج عشق سپردند، از سبوی تقرب نوشیدند و میوه فوز العظیم را چیدند. آن‌ها که چشم از اَمَد فانی برداشتند تا به ابد باقی برسند و این چنین ثاقب، تاریکستان جان ما را آکنده از نور کنند. می بینی؟ هنوز در عصر عسرت انسان، رد گام های استوار و پر طنین شان بر گرده تاریخ مانده است؛ هنوز شمیم شمایل مهر گسترشان مشام ما را نوازش می‌دهد. آری!شهدا، تفسیر مجسم باران، بر شوره زار غفلت زمین اند؛ زمینی که آیه های بلند حماسه را به گوش جان سپرده است. زمینی که دیروز کارزار نبرد تن به تن بود و امروز خط مقدم پیکار اقتصادی دنیاست؛ نبردی که در آن همت مردان ایران زمین غایت و نهایت ندارد. شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی بر این باور بود که در تحریم های ظالمانه و این جنگ نابرابر اقتصادی، دشمن هرچه قدر هم زیاد و بزرگ اما کمتر و کوچک تر از آن است که شجره تنومند ایمان و اراده جهادگران این سرزمین را به لرزه افکند‌. کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر و میرزا کوچک‌خان که در جاده خرم‌شهر بنا شده‌اند، دیروز زمین عملیات بیت المقدس بود و امروز سنگری نو برای تولید و اقتصاد مقاومتی اند و نه‌تنها در افزایش تولید داخلی و اشتغال‌زایی نقش بسزایی ایفا کردند، بلکه نمادی از اراده ملت ایران برای بازسازی و نوسازی سرزمین خود پس از جنگی ویرانگرند.